Wilhelmina Elisbeth Lenising zich noemende Wilhelmina Drucker werd geboren in Amsterdam op 30 september 1847 waar zijn op 5 december 1925 op een leeftijd van 78 ook overleed. Zij was de dochter van Constantia Christina Lensing een modiste en Louis Drucker en rijke bankier.
Wilhelmina groeide samen met haar zusje Louise op in een katholiek gezin, waar hun ongehuwde moeder als naaister de kost verdiende en haar best deed om de beide kinderen een goede opvoeding te geven. Op jonge leeftijd ontdekte Wilhelmina dat ze een onwettig kind was, later kwam zij erachter wie haar vader was. In 1885 publiceerde zij samen met haar zus Louise een boekje waarin de handelwijze van haar vader ten aanzien van haar moeder werd beschreven. Wilhelmina’s halfbroer voelde zich aangevallen en kocht alle boeken op en vernietigde ze.
In 1886 kwam ze in aanraking met het socialisme, zo bezocht zij hun vergaderingen en werd al snel bij de socialistische beweging betrokken.Zij werd gevraagd door het radicale-liberale het Radicaal Weekblad nadat zij een prijsvraag gewonnen had. De redacteur van het blad Joan Nieuwenhuis bracht haar in contact met haar Halfbroer H.L. Drucker. Behalve in het radicale-liberale weekblad schreef ze ook nog in socialistische bladen zoals: Recht voor allen.
Uit haar verhalen bleek dat ze pleitte voor dat vrouwen dezelfde rechten hadden als de man. Met haar demonstraties van de socialisten bereikte Wilhelmina Drucker vele mensen met haar ideeën over vrouwenemancipatie. Ook vergaderde ze in parijs en Londen. Al snel merkte ze dat vrouwen binnen de radicaal-liberale en socialistische stromingen niet door alle mannen gelijk werden behandeld.
Vrije Vrouwenvereniging
Toen Wilhelmina in 1889 door de Sociaal-Democratische Bond gevraagd werd om leidster te worden van een vrouwenvereniging, ging ze snel aan de slag. In de loop van de jaren werden er twee vrouwen organisaties opgericht: In 1889 was de Vrije Vrouwenvereniging in Amsterdam. Nu moesten de vrouwen opkomen voor hun rechten. Als voorzitster trok Wilhelmina door het land om voor de vrouwenemancipatie propaganda te maken. In 1893 nam het bestuur het initiatief tot de oprichting van de Vrouwen Vereniging voor Vrouwenkiesrecht (VVV). In 1893 werd het blad voor de Vrouwen (Evolutie) gestart door Wilhelmina en Dora Haver. In het blad werden artikelen gepubliceerd over vrouwenarbeid, het huishouden, binnen- en buitenlandse politiek, kiesrecht en onderwijs waar niets of weinig in stond in kranten.
Wilhelmina Drucker schreef over godsdienst en zedelijkheid, maar niet iedereen kon dat waarderen. Na 1897 waren het alleen nog Wilhelmina Drucker en Dora Haver die in het blad schreven. In de loop der jaren werkte Wilhelmina Drucker aan een aantal nationale manifestaties waar de rol van de vrouw vooraan stond. In 1898 werd in Den Haag de tentoonstelling van vrouwenarbeid gehouden ter huldiging van koningin Wilhelmina.
Wilhelmina Drucker sprak tijdens vele bijeenkomsten die er gehouden werden over dat de vrouw en man gelijk stonden. Na het grote succes van de tentoonstelling in 1898 werd Wilhelmina Drucker penningmeesters van het Bureau van Vrouwenarbeid. In 1908 was zij penningmeesteres van het ontvangstcomité van het 2e international congres van vrouwenkiesrecht. Dankzij de vele vrouwen uit het buitenland die meededen was dit een groot succes.
Na de oorlog ging Wilhelmina het rustiger aan doen. Ze was 71 jaar en haar inspanningen in de oorlog hadden veel van haar gevraagd. Toch bleef Wilhelmina strijden. In al die jaren was er veel waardering gegroeid voor Wilhelmina met haar strijd voor gelijkheid voor de vrouw.
Op 5 december 1925 overlijdt Wilhelmina. Ze laat een groot gebrek achter in de strijd voor gelijkheid van de vrouw. Bij haar crematie in Westerveld was een grote belangstelling van mensen. In 1939 werd ter herinnering aan Wilhelmina Drucker een monument onthuld op de Churchillaan in Amsterdam. Het monument droeg het opschrift ‘De vrouw als vrij mens’
feminismevoorjongeren 